Sekwencja na Boże Ciało

Od pierwszej niedzieli Adwentu w polskich kościołach obowiązują nowe lekcjonarze, czyli księgi, z których czytana jest Liturgia Słowa w trakcie Mszy świętej. Główną zmianą jest użycie tłumaczenia z piątego wydania Biblii Tysiąclecia. Poprzedni komplet lekcjonarzy obowiązywał od 1972 roku i korzystał z trzeciego wydania. Zmieniono także refreny i układ zwrotek części psalmów responsoryjnych oraz dodano dwie nowe sekwencje.

_________________________________

Sekwencja to specjalna część Liturgii Słowa, śpiewana bezpośrednio przed aklamacją Alleluja i wprowadzająca w tajemnicę przeżywanej uroczystości. W jej trakcie powinno się zachowywać postawę siedzącą. Do tej pory sekwencje były przewidziane na uroczystości Zmartwychwstania („Niech w święto radosne…”) oraz Zesłania Ducha Świętego („Przybądź Duchu Święty…”). Nowe wydanie lekcjonarzy przewiduje dodatkowe pieśni – na obchodzoną 15 września uroczystość Najświętszej Maryi Panny Bolesnej („Boleściwa Matka stała…”) oraz na przypadającą jutro uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej („Chwal, Syjonie, Zbawiciela…”).

Śpiewanie wyznaczonej na jutro sekwencji nie jest jednak obowiązkowe i prawdopodobnie we większości parafii nie usłyszymy tego śpiewu. Wszystko dlatego, że lekcjonarz nie proponuje melodii, a nietypowy układ zwrotek (najpierw 3 wersy, później 4, a na końcu 5) uniemożliwia zastosowanie innej, znanej już melodii. W Watykanie sekwencję „Lauda Sion Salvatorem…” wykonuje się na piękną melodię gregoriańską, którą można usłyszeć na poniższym nagraniu.

Niestety ta melodia jest równie piękna, co trudna i nie da się jej zaśpiewać bez nut. Te natomiast nie były do tej pory dostępne w wersji zsynchronizowanej z polskim tekstem. Postanowiliśmy jednak temu zaradzić i poniżej udostępniamy zarówno pełny tekst, jak i plik PDF z zapisem neumowym stosowanym w śpiewach gregoriańskich.

Chwal, Syjonie, Zbawiciela,
Chwal pieśniami wśród wesela
Wodza i Pasterza rzesz.

Ile zdołasz, sław Go śmiało,
Bo przewyższa wszystko chwałą,
Co wyśpiewać pieśnią chcesz.

Chwały przedmiot nad podziwy,
Chleb — żyjących pokarm żywy,
Dzisiaj się objawia nam.

Za wieczerzy świętym stołem
Pan go, łamiąc z braćmi społem,
Iście dał dwunastu sam.

Niech brzmi sława w zgodnym dźwięku,
Z serc radosnych,
pełne wdzięk,u Niech mu pieśni płyną chwał.

Dzień obchodzim głośny sławą,
W którym pierwszą Pan ustawą
Rajski stół ten światu dał.

W uczcie tej nowego Pana,
Pascha nowym prawem dana,
Fazy dawne kończy już.

Przeszłość starą — nowa era,
Cień rozprasza prawda szczera,
Pierzcha noc przed blaskiem zórz.

Co Pan czynił przy Wieczerzy,
Wskazał, że i nam należy
Spełniać ku pamięci nań.

Pouczeni tą ustawą,
Chleb i wino na bezkrwawą
Święcim Odkupienia dań.

Dogmat dan jest do wierzenia,
Że się w Ciało chleb przemienia,
Wino zaś przechodzi w Krew.

Gdzie zmysł próżno dojść się stara,
Serce żywa wzmacnia wiara,
Porządkowi rzeczy wbrew.

Pod odmiennych szat figurą,
W znakach różny, nie naturą,
Kryje się tajemnic cud.

Ciało — strawą, Krew — napojem,
W obu znakach z Bóstwem swoim
Cały Chrystus trwa, bez złud.

Przez biorących nie łamany,
Nie pokruszon, bez odmiany,
Cały jest w spożyciu bran.

Bierze jeden, tysiąc bierze:
Ten, jak tamci, w równej mierze,
Wzięty zaś nie ginie Pan.

Biorą dobrzy i grzesznicy,
Lecz się losów przyjrz różnicy:
Życie tu — zagłada tam.

Złym śmierć niesie dobrym życie:
Patrz, jak w skutkach rozmaicie
Czyn ujawnia się ten sam.

Kiedy kruszą się znamiona
Nie wątp, lecz wierz z głębi łona,
Że to kryje ukruszona
Cząstka, co i całość wprzód.

Rzecz się sama nie rozrywa,
Znaków łamią się ogniwa,
Przez co stan i postać żywa
Znaczonego nie zna szkód.

Oto chleb Aniołów błogi,
Dan wędrowcom pośród drogi,
Synów wraca w Ojca progi,
Dawać go nie można złym!

Figur głoszą go osłony!
Izaak na stos wiedziony,
Jagniąt Paschy krwawe zgony, Manna ojcom dana im.

Dusz pasterzu! Prawy Chlebie!
Dobry Jezu, prosim Ciebie:
Ty nas karm i broń w potrzebie,
Ty nam dobra okaż w niebie, Kędy jest żyjących raj!

Twa dłoń, Panie, wszystko zdoła,
Ty nas karmisz z Twego stoła:
Gdzie wciąż uczta trwa wesoła,
W gronie niebian nasze czoła
Na Twe łono skłonić daj! Amen. Alleluja.

Zapis neumowy melodii gregoriańskiej zsynchronizowany z polskim tekstem: Chwal Syjonie Zbawiciela.pdf.

W śpiewie pomocne może być również poniższe nagranie wersji łacińskiej:

_______________

Ikonę wpisu stanowi fragment obrazu Procesja Bożego Ciała z papieżem Grzegorzem XVI w Watykanie autorstwa Ferdinando Cavalleriego. Obraz jest w domenie publicznej, a jego reprodukcja pochodzi z serwisu Wikimedia Commons.

Jeśli tekst przypadł Wam do gustu, zapraszamy do polubienia fanpage’a, na którym regularnie piszemy o sprawach Kościoła.

Jan Popieluch

Ceremoniarz liturgiczny, dziennikarz, informatyk, bibliofil. Na co dzień zajmuję się dbaniem o piękno liturgii, formacją służby liturgicznej i przygotowywaniem młodzieży do sakramentu bierzmowania. Trudno znaleźć dziedzinę, którą się nie interesuję – od teologii i filozofii, przez prawo, politykę, literaturę i astronomię, aż po informatykę i matematykę. Wolny czas spędzam przy późnych nocnych rozmowach, książkach (najchętniej fantastycznych), dobrych rockowych brzmieniach i grach komputerowych.

Tweety na temat @Przedmurze